Aleksander Majkowski urodził się 17 lipca 1876 roku w Kościerzynie, w rodzinie rolnika. Po utracie gospodarstwa Jego ojciec został woźnicą. Dzięki stypendium Towarzystwa Pomocy Naukowej w Chełmnie A. Majkowski mógł się uczyć w progimnazjum w Kościerzynie i w gimnazjum w Chojnicach, gdzie należał do koła filomackiego. W 1897 roku zapisał się na studia medyczne w Berlinie, skąd przeniósł się do Gryfii- miasta pełnego pamiątek po dawnej świetności pomorskiej. Za przynależność do polskiej organizacji studenckiej "Adelphia", organizującej polskich robotników sezonowych do walki o swoje prawa, został relegowany z uniwersytetu. Przeniósł się do Monachium i założył tam koło studentów polskich "Vistula".


    W 1903 roku ukończył studia medyczne i zaraz udał się do Zurychu, gdzie napisał pracę doktorską, uzyskując w 1904 roku stopień doktora medycyny. W tym samym roku powrócił na Kaszuby. Staż lekarski odbył w Gdańsku. Obok pracy w szpitalu zajmował się dziennikarstwem- został redaktorem "Gazety Gdańskiej" i uruchomił do niej dodatek pod nazwą „Drużba. Pismo dlô pòlścich Kaszubów”.

W 1905 roku osiadł w Kościerzynie, gdzie prowadził działalność społeczną, kulturalną, polityczną i pisarską. Majkowski założył Towarzystwo Czytelnie Ludowych, sprowadzał do Kościerzyny nowości literatury. W 1908 roku założył pismo "Gryf", które przez długie lata reprezentowało myśl kaszubską, zawartą w haśle "Co kaszubskie to polskie".
    "Gryf" przygotował podstawy programowe ruchu młodokaszubskiego i od 1912 był organem Towarzystwa Młodokaszubów, pierwszej organizacji kaszubskiej, która stawiała sobie za cel ożywienie regionalne siłami inteligencji kaszubskiej.

    A. Majkowski brał udział w I Wojnie Światowej jako lekarz frontowy, a po wojnie był członkiem komisji, która ustalała północną i zachodnią granicę przyszłej Polski.

    W 1921 roku założył rodzinę i osiadł w Kartuzach. Zamieszkał w willi, którą nazwał Eremen. Tu powstała Jego najwspanialsza powieść "Żëce i przigòdë Rémùsa. Zwierciadło kaszëbsczé", która w 1966 roku została przełożona na język polski. w 1988 roku na język niemiecki i jej część 1985 na język francuski.

    Zmarł w Gdyni 10 lutego 1938 roku, pochowany został w Kartuzach.